Wycieczka ze straszeniem parzystymi tramwajami

Dzisiaj przewodziłem dużą wycieczkę autokarową po gdańskich atrakcjach. Program już realizowałem kilka razy, także znałem jego specyfikę i potencjalne problemy. Zadowolony jestem z tego, że nie wpadłem na żadną minę i program zrealizowaliśmy idealnie. Do tego ludzie byli zadowoleni.

Na jakie miny można natrafić podczas takiego oprowadzania? Przede wszystkim czynnik ludzki. W dużej grupie duża jest szansa na np. długie czekanie pod toaletami, na czekanie na spóźnialskich, konieczność zmiany planów z racji na jakieś kontuzje, zguby itp.

Mój sposób na spóźnienia na takich wycieczkach to informacja w autokarze, że spóźnienia traktować będę jako odłączenie się od wycieczki - bo przecież Państwo są dorośli a Nasze miasto piękne i wciągające. Do tego dojazd do ośrodka jest bardzo prosty bo wszędzie gdzie będziemy jeżdżą tramwaje linii 2, 4, 6 i 8 i możecie nimi bez problemu Państwo wrócić samodzielnie. Licząc ludzi w autokarze żartuje potem, że znowu nikt nie wybrał tramwaju. Tak to mi się układa i dzisiaj zadziałało świetnie. W ten sposób ludzie zazwyczaj potulnie korzystają z tego co im dajemy bez nadużywania cierpliwości przewodnika.

Liść lipy kaukaskiej sfotografowany dzisiaj tuż przy Fontannie Neptuna.

Jakie jeszcze mam spostrzeżenia? Dużo było pytań osobistych i bezpośrednich a ja na nie niedyplomatycznie odpowiadałem. Czy chodzi o żonę, czy dzieci, czy pieniądze. Były też szczere opinie na temat programu (co wyrzucić, co dodać). Cieszę się, że łosoś Pani smakował bo te moje porady gdzie można zjeść gdy turyści pytają to jedne z najtrudniejszych pytań na wycieczce. Szczerze zazwyczaj mówię, że niemal codziennie jem obiady w domu i wszystkich restauracji nie jestem w stanie znać. No, ale jeśli miałbym pomoc i poradzić to...

Wzruszyła ludzi legenda o Pięknej Madonnie z Bazyliki Mariackiej mimo, że od razu mówiłem, że to tylko legenda i mnóstwo się w niej nie zgadza. W ogóle unikam legend i czuję, że mówię je lekceważąco bo ich ahistoryczność mnie razi. Legendy to takie przyprawy narracji przewodnickiej a ja nie lubię zbyt ostrego jedzenia ;)